رنج ها

درس امروز راجع به رنجها و سختی‌ها بود. آنچه که می‌نویسم درواقع 

برداشت شخصی من هست و حق میدم که دیگران با آن مخالفت کنند 

و نظر متفاوتی داشته باشند. هر یک از ما در جهان هستی دارای حساب

هستیم،وقتی گفتار نیک بر زبان می آوریم یاکار نیک انجام میدهیم در واقع

به حسابمان واریز میکنیم و وقتی حرف ناپسند بر زبان میاوریم یا کار ناشایست 

انجام میدهیم از حسابمان برداشت میکنیم.زمانی را تصور کنید که آنقدر از حسابمان

برداشت کرده ایم که حسابمان صفر شده است ولی یک چک نوشته ام اما

حسابم موجودی نداردحالا چه اتفاقی می افتد؟من قبلا فکر میکردم اگر کار

خلافی انجام دهم عین آن خلاف توسط دیگری برایم اتفاق خواهد افتاد مثلا

اگر من موبایل کسی را بدزدم در زمان و مکان دیگری یک نفردیگرموبایل مرا

خواهد دزدید،امابعدازتفکر فراوان به این نتیجه رسیدم که این نمی‌تواند

منطقی باشد چراکه من بعدازدزدیدن موبایل میتوانم تاآخرعمرم موبایل 

نخرم درنتیجه این تفکر درست ازکاردرنمی آید.بجایش کائنات کارمعادل

سازی انجام میدهندیعنی کائنات معادل گوشی دزدیده شده راحساب

میکنندومینویسندودرهنگام برداشت معادل قیمت گوشی ازحسابم

برداشت میشود،درضمن خداهم آنقدروقت نداردکه برای تک تک هفت

میلیاردآدم چرتکه دست بگیردومعادل سازی کندولی طبق قانون ونظم

خاصی اینکاررابه عهده کائنات سپرده وخودش هم نظارت میکند.

ودلیل اینکه دربلایا واتفاقاتی که اختیارش دست خودمان نیست از

خودمان می‌پرسیم:خدایا چرا من؟ منکه کاری نکردم.

دلیلش این است که ما ازمعادل سازی اعمال وگفتارمان توسط کائنات

بی اطلاعیم وسردرگم میشویم وبخاطرهمین ازخودمان می‌پرسیم:

خدایا چرا من؟